- paltarlı
- sif. Əynində paltarı olan; geyimli. <Əsgərləri> qarşılayıb alqışlayan çox idi: cırıq çarıqlı, yırtıq paltarlı muzdurlar. . H. N..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
paltarlı
Look at other dictionaries:
pal-paltarlı — bax paltarlı. Pal paltarlı yatmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pallı-paltarlı — bax pal paltarlı. Zərnigar xanım bu dəfə dinmədi. Elə pallıpaltarlı yerinə uzandı. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geyimli — sif. 1. Əynində geyimi, paltarı olan, paltarlı. <Zeynalın> qarşısına on biron iki yaşlı, sadə və təmiz geyimli, qara bir qız çıxdı. S. H.. Tirmə şal geyimli, qara saçlılar; Hər tərəfə zər nişanlar dolanır. A. Ə.. Ağ geyimli, nurani bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müləbbəs — ə. libas geyinmiş; geyimli, paltarlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
asqı — is. Paltar və ya başqa şeylər asmağa məxsus alət. Bu paltarlı skeletin iti çiyin sümükləri asqı kimi ağ abanı saxlayır. M. C.. Başqa vaxt olsaydı, çoxdan ev adamından biri cumub, onun <Həmzənin> paltosunu, papağını alaraq asqıdan asmışdı. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarıqlı — sif. Çarıq geymiş, ayağında çarıq olan. Malik motalpapaqlı, patavalı, çarıqlı, nimdaş paltarlı kəndliləri uzaqdan süzüb, qeyri adi həyəcan içində olduqlarını anladı. M. İ.. // məc. Keçmişdə cəhalət, gerilik, mədəniyyətsizlik mənasında işlənmişdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donlu — sif. Əynində donu olan, əyninə don geymiş; paltarlı, qiyafəli. // məc. Obrazlı təşbehlərdə: örtülü mənasında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geyinmiş — f. sif. Paltar geymiş; paltarlı. Geyinmiş uşaq. Geyinmiş halda … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irigövdəli — sif. Gövdəsi iri olan. İrigövdəli ağac. – Meşənin ətəyindən, təkəmseyrək kolların arasından qara paltarlı, irigövdəli bir arvad çıxdı. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
libaslı — sif. Paltarlı, geyimli. <Qəhrəman:> Qara libaslı bir kişi qapının qıfılını sındırmağa məşğul idi. H. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
